Is geluk te koop?

Tegenwoordig is wit de kleur van geld. Het produceren en distribueren van heroïne en cocaïne levert kapitalen op voor de grote bazen. Behalve in luxe villa’s steken ze dat geld in de wapenhandel en hiermee in het ondersteunen van extreme, militante groeperingen. 

Hetzelfde geldt voor dat andere witte product: ivoor. U denkt toch niet dat de olifant zijn slagtanden heeft geruild voor een bak sappige groene bladeren? Olifanten worden met honderden tegelijk afgeslacht voor hun slagtanden. Dit levert de stropers duizenden dollars op. En die dollars worden gebruikt om nog meer wapens te kopen.

De mens is inventief. In oorlogsgebieden of landen waar het uitkomen voor je mening je voorgoed (mond)dood maakt, verkopen ‘mensen’ voor veel geld tickets naar het paradijs. De lokale bevolking verkoopt huis en haard, en met alleen de kleding die ze aan hebben stappen ze in een bootje. De kans dat ze de tijdens de overtocht verdrinken of verdrukt worden, is groot. Toch wagen ze de stap, met vrouw en kinderen, alles achterlatend wat ze hadden. Een totaal onbekende toekomst tegemoet. Wat de mensenhandelaren er niet bij vertellen is dat de deuren van dat paradijs over het algemeen op slot zitten. En dat ze in dat paradijs echt niet met open armen worden ontvangen. Maar alles is beter dan leven in oorlog, armoede en geweld.

Persoonlijk hou ik mijn hart vast voor wat er over een half jaar voor nieuwe goederen of diensten worden aangeboden.

©Anja, september 2015

Een verhaal voor de WE-300. De WE-300 is een uitdaging van Plato: schrijf een verhaal/blog van exact 300 woorden over een bepaald woord, maar gebruik dat woord niet in de tekst. Het woord voor de maand september is: handelen. Lees meer over de WE-300 op Platoonline.

Herhaalt de geschiedenis zich?

“Mama, vertel nog eens over jouw vlucht!” Freya kijkt haar dochter glimlachend aan. Ze heeft het verhaal al tientallen keren verteld en wil de gebeurtenissen het liefst uit haar geheugen wissen. ”Oké”, zegt ze, “kom maar zitten en luister”.

September 2001, na de aanslagen in New York. Meneer W., lid van de Tweede Kamer, begon op niet mis te verstane wijze de Islam de schuld te geven van de aanslagen. Niet alleen de terroristen, maar alle moslims.

In 2008 werd Nederland getroffen door de economische crisis. En weer was daar meneer W., die de oorzaak van de crisis zocht bij de aanwezigheid van allochtone mensen in Nederland. Als deze buitenlanders naar hun eigen land zouden oprotten, hadden ‘wij Nederlanders’ het weer goed.

In 2015 ging het mis. Er kwamen veel vluchtelingen naar Europa, op zoek naar een veilig bestaan. Voor meneer W. de uitgelezen kans zijn greep naar de macht te doen. Het zaad van zijn haatzaaierij, generalisatie en domme, racistische uitspraken vond een gretige voedingsbodem bij een deel van de Nederlanders. Een té groot deel, zoals bleek tijdens de verkiezingen in 2016. Hij werd minister-president.

Binnen een jaar werd het koninkrijk der Nederlanden een republiek. Alle allochtonen werden het land uitgezet, zonder pardon. Alle werkloze Nederlanders werden voor de keuze gesteld: gratis arbeid of wegwezen. Ouderenzorg… hij sloot alle bejaardencentra. Oudjes moesten bij hun familie wonen of in de kampen die er voor ingericht zijn.

“Toen hij begon over een ‘bijzonder ras’ was de maat vol”, zegt Freya. Wij zijn, net als veel andere Nederlanders, gevlucht. Naar landen in Europa en daarbuiten, waar nog wel een democratie is.

“Maar mama, dat kan nu toch niet meer gebeuren dat zo’n enge man aan de macht komt?”. Freya huivert. “Ik hoop het niet schatje, maar dat dachten we toen ook…”.

©Anja, oktober 2015

Een verhaal voor de WE-300. De WE-300 is een uitdaging van Plato: schrijf een verhaal/blog van exact 300 woorden over een bepaald woord, maar gebruik dat woord niet in de tekst. Het woord voor de maand oktober is: nadenken. Lees meer over de WE-300 op Platoonline.

Wat pubers (w)eten

“Nienke, Pieter, opschieten! Het ontbijt staat klaar, jullie moeten zo naar school.” Er volgt een korte stilte en dan komt er een wervelstorm de trap af. De twee pubers smijten hun rugzakken de gang in en stormen de keuken in.

“Mam!! Waarom geef je ons een ei bij het ontbijt? Weet je niet hoe slecht dat is? Wil je dat we over vijf jaar een te hoog cholesterolgehalte hebben?” Nienke doet er nog een schepje bovenop. “Ja mam, en dan ook nog melk. Geef ons gewoon thee zeg. In melk zitten allerlei dingen waar je dik van wordt, en je krijgt er diabetes van en zelfs autisme”. “Ja”, voegt Pieter toe, “en dan ook nog die boterhammen! Nu twee, drie mee naar school, dat is een hele berg koolhydraten en suikers, en daar worden we nog dikker van”.

De twee gaan nog even door met het afkraken van alle als gezond te boek staande levensmiddelen. Mam hoort het allemaal aan en vraagt hoe ze aan die wijsheid komen. “Nou”, begint Nienke, “tijdens voedingsleer op school heeft de leraar ons verteld dat er veel slechte stoffen zitten in wat wij als gezond eten beschouwen”. “En weet je dat ook vlees en beleg heel ongezond zijn? En het eten van fruit en groente zorgt voor karies” roept Pieter. “Cariës heet dat sukkel”, verzucht Nienke.

Door al het gewauwel heen hebben de twee het ontbijt naar binnen gewerkt. “Hup, opschieten, naar school jullie” zegt mam. Terwijl ze hun jassen aantrekken roept Nienke “wat eten we vanavond”? “Hamburgers met cola, friet met veel zout en als toetje een kom chips met vette dipsaus”, zegt mam met een grijns. Twee gezichten kijken verbaasd om naar mam. Ze kijken elkaar aan met een blik alsof mam compleet gek geworden is. “Dag mam!” klinkt het in koor.

©Anja, december 2015

Een verhaal voor de WE-300. De WE-300 is een uitdaging van Plato: schrijf een verhaal/blog van exact 300 woorden over een bepaald woord, maar gebruik dat woord niet in de tekst. Het woord voor de maand december is: gezondheid. Lees meer over de WE-300 op Platoonline.