“Nienke, Pieter, opschieten! Het ontbijt staat klaar, jullie moeten zo naar school.” Er volgt een korte stilte en dan komt er een wervelstorm de trap af. De twee pubers smijten hun rugzakken de gang in en stormen de keuken in.
“Mam!! Waarom geef je ons een ei bij het ontbijt? Weet je niet hoe slecht dat is? Wil je dat we over vijf jaar een te hoog cholesterolgehalte hebben?” Nienke doet er nog een schepje bovenop. “Ja mam, en dan ook nog melk. Geef ons gewoon thee zeg. In melk zitten allerlei dingen waar je dik van wordt, en je krijgt er diabetes van en zelfs autisme”. “Ja”, voegt Pieter toe, “en dan ook nog die boterhammen! Nu twee, drie mee naar school, dat is een hele berg koolhydraten en suikers, en daar worden we nog dikker van”.
De twee gaan nog even door met het afkraken van alle als gezond te boek staande levensmiddelen. Mam hoort het allemaal aan en vraagt hoe ze aan die wijsheid komen. “Nou”, begint Nienke, “tijdens voedingsleer op school heeft de leraar ons verteld dat er veel slechte stoffen zitten in wat wij als gezond eten beschouwen”. “En weet je dat ook vlees en beleg heel ongezond zijn? En het eten van fruit en groente zorgt voor karies” roept Pieter. “Cariës heet dat sukkel”, verzucht Nienke.
Door al het gewauwel heen hebben de twee het ontbijt naar binnen gewerkt. “Hup, opschieten, naar school jullie” zegt mam. Terwijl ze hun jassen aantrekken roept Nienke “wat eten we vanavond”? “Hamburgers met cola, friet met veel zout en als toetje een kom chips met vette dipsaus”, zegt mam met een grijns. Twee gezichten kijken verbaasd om naar mam. Ze kijken elkaar aan met een blik alsof mam compleet gek geworden is. “Dag mam!” klinkt het in koor.
©Anja, december 2015
Een verhaal voor de WE-300. De WE-300 is een uitdaging van Plato: schrijf een verhaal/blog van exact 300 woorden over een bepaald woord, maar gebruik dat woord niet in de tekst. Het woord voor de maand december is: gezondheid. Lees meer over de WE-300 op Platoonline.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten