“Sometimes people are like ships passing in the night”.
Dit werd mij ooit gezegd door een oude Schot. Wijze woorden, met een diepe kern van waarheid.
Dagelijks komen we mensen tegen, tijdens ons werk, boodschappen doen, sporten, uitgaan. Sommigen vallen ons niet op. We lopen iemand voorbij op straat zonder echt te kijken. Een halve dag later weten we nog wel of het een man of vrouw was, maar op de vraag wat hij of zij voor kleur ogen had kunnen we geen antwoord geven.
Ontmoetingen met wildvreemden in een café of op vakantie… Je praat met elkaar, oppervlakkig. Gezellig, voor zolang het duurt. Zo af en toe zit daar iemand bij met wie we een goed gesprek hebben, zoals ik destijds met die oude schotse man (hoewel ik door zijn Schotse accent de helft waarschijnlijk niet goed verstaan heb!). Daarna gaat ieder zijn eigen weg en kom je elkaar nooit meer tegen. Dat geeft ook niet, dat zijn die “ships passing in the night”. Een mooie herinnering die een kruimelspoortje achterlaat.
Er zijn ook toevallige ontmoetingen met een grote impact. We komen iemand tegen met wie de klik er is. Een voor anker gaan van twee ronddobberende schepen. Er groeit een band, soms zelfs liefde. Als deze mensen uit ons leven verdwijnen doet dat pijn. Ze gaan op zoek naar een andere haven en laten ons als een op drift geraakt schip op stormachtige zee achter, losgeslagen van de boei, wanhopig proberend niet te verdrinken. Ook al zijn ze verder gegaan zonder ons, vergeten zullen we ze nooit. Daarvoor zijn de sporen die ze achterlaten te diep. We blijven hun sporen nog lang volgen, in de hoop dat we die mensen weer terugvinden. Totdat de sporen uiteindelijk vervagen, we in rustiger vaarwater komen en misschien zelfs bij een veilige haven.
©Anja, juni 2013.
Een verhaal voor de WE-300. De WE-300 is een uitdaging van Plato: schrijf een verhaal/blog van exact 300 woorden over een bepaald woord, maar gebruik dat woord niet in de tekst. Woord voor de maand mei/juni was: indrukken. Lees meer over de WE-300 op http://platoonline.wordpress.com/.
Een prima en mooi weergegeven beschouwing. Ik blijf even stilstaan bij die klik. Dat iets dat er is...of niet. Een klik is net als inspiratie, het komt en je hebt geen idee van waar of van wie. Raadsels van het leven die spiritueel wel verklaarbaar zijn maar daar hebben veel mensen dan weer niets mee van doen. Het raakt tegen de gedachte van: je krijgt altijd precies wat je nodig hebt. Als je daar op vertrouwt, kun je in alle rust je leven leiden en vanuit een gezond perspectief op de gebeurtenissen reageren.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor deze waardevolle WE, Anja.
Dank je wel Plato,! Ik zal weer wat vaker meelezen en mee schrijven.
VerwijderenMooi beschreven hoe ontmoetingen en vriendschappen verlopen. Je ontmoet vele mensen in de loop van je leven. De meesten vergeet je al snel weer, maar met de een loop je een paar dagen mee, met de ander een half levenlang. Allemaal ervaringen die je maken tot de mens die je wordt/bent geworden.
BeantwoordenVerwijderenHelemaal mee eens Joke!
VerwijderenWat een mooie WE dit gebeurd in het leven dagelijks zelfs in de digitale wereld.
BeantwoordenVerwijderenIk bespeur ook een verwijzing naar dierbaren die we verliezen (kan er ook naast zitten) dat gedeelte spreekt me heel erg aan zo'n gevoel van het missen van een thuis haven.....ja heel mooi .
Dank je wel Laura. Inderdaad, die thuishaven, ik ben hem ff kwijt nu. Maar wie weet wat de toekomst brengt.
VerwijderenInteressante WE. Een die je aan het nadenken zet.
BeantwoordenVerwijderenDank je Mrs. T. Was ook net de bedoeling ;-)
VerwijderenLieve Anja,
BeantwoordenVerwijderenWat heb je dit prachtig verwoord, dat wat iedereen meemaakt...
Dat waar we soms niet lang genoeg bij stilstaan, dat wat er mag zijn.
Je raakt me met je woorden en weer bedenk ik hoe bijzonder het is
dat wij, zomaar, op elkaars pad kwamen!
Liefs San
Lieve Sandra, wat heb je dat weer mooi gezegd, dat ontroerd mij dan weer. Maar ik ben dan ook een vat vol emoties op het moment hahaha. En inderdaad, wij zijn ook heel toevallig op elkaars pad gekomen, hoop dat je voorlopig nog blijft!
VerwijderenLiefs,
Anja
Anja een prachtige WE die bij mij sporen achterlaat.
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Ria
Dank je wel Ria!
VerwijderenZo heb ik het leven ook vaak omschreven. Je bent een haven met vaste ligplaatsen en passanten die even aan wippen en weer verder gaan. Je hebt het echt mooi beschreven.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Gewoonanneke.
VerwijderenJe moet maar afwachten waar je mee overspoeld wordt en wat je zelf achter kunt laten op het strand. Een mooie en waardige WE!
BeantwoordenVerwijderenAbsoluut helemaal 100% waar!
BeantwoordenVerwijderenPrachtige WE die ik volledig kan invoelen!
Prachtig verwoord. Graag gelezen, Anja.
BeantwoordenVerwijderen